Na een crash moest ik mijn romp en staart repareren.
Vol goede moed ging ik weer vliegen, om te ontdekken dat hij beroerd vloog.
Het CG bleek in orde, maar toch wilde mijn APPRENTICE voortdurend omhoog. Ook het plaatsen van ballast in de neus, bracht geen soelaas.

Om dit probleem op te lossen besloot ik in overleg met mijn instructeur om de instelhoek van de vleugel en staart aan te passen.
Omdat het om heeeeel kleine aanpassingen gaat, knipte ik bonuskaarten van AH in repen. Deze dingen zijn – inclusief dubbelzijdige tape – .84 mm dik.
Met 1 reepje onder de achterkant van de vleugel, en 1 reepje onder de voorkant van de elevator, vliegt hij al direct een heel stuk beter… De instelhoek was dus inderdaad veranderd, …en de oorzaak van het probleem!
Met nog 2 strookjes onder de vleugel, vliegt mijn APPRENTICE weer als een zonnetje!

Terugkijkend valt het mij opnieuw op hoe ‘schuimpjes’ makkelijk te repareren zijn en veel klappen kunnen absorberen.
Tegelijkertijd is het ook zo dat sommige zaken erg ‘kritisch’ zijn en grote invloed op het vliegen hebben. Daarom kan
.8 – 2.4mm heel veel verschil maken, terwijl andere zaken nauwelijks invloed hebben…
Nu nog leren wat wel, en wat niet belangrijk is…